HtmlBox

FAQ

FAQ

TAK, ale pod pewnymi warunkami. Jak napisano powyżej, unijne przepisy o koordynacji  dają możliwość zsumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek spełnionych w jednym państwie członkowskim UE z okresami uprawniającymi do zasiłku w drugim państwie członkowskim. Jednakże, gdy prawo państwa, które ma przyznać zasiłek (w tym przypadku Polska) uzależnia przyznanie prawa do zasiłku od spełnienia okresów ubezpieczenia, to okresy pracy na własny rachunek, które nie były okresami ubezpieczenia na wypadek bezrobocia w innym państwie nie są brane pod uwagę, chyba że byłyby one uznawane za okresy ubezpieczenia, gdyby zostały ukończone zgodnie z polskim prawem.  Zgodnie z polskim ustawodawstwem  okres pracy na własny rachunek (prowadzenia działalności gospodarczej) spełniony w Polsce jest uważany za okres ubezpieczenia, jedynie w przypadku, gdy zainteresowany faktycznie opłacał składki na Fundusz Pracy. Oznacza to, że jeśli zainteresowany podczas pracy na własny rachunek w Niemczech nie opłacał składek na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, to gdyby taki okres pracy na własny rachunek został spełniony w Polsce, nie byłby uznany za okres ubezpieczenia. Tym samym, niebędący okresem ubezpieczenia okres pracy na własny rachunek spełniony w innym państwie nigdy nie będzie wzięty pod uwagę przy ustalaniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych w Polsce. 
Oznacza to, że tylko okres pracy na własny rachunek, od którego odprowadzane były składki na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia w Niemczech będzie mógł być zaliczony do uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych w Polsce.
Tak okres służby wojskowej wlicza się do okresu, od którego zależy nabycie prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Do 365 dni w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania zalicza się również okresy: zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego, służby przygotowawczej, służby kandydackiej, kontraktowej zawodowej służby wojskowej, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej, terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie lub służby wojskowej pełnionej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, a także służby w charakterze funkcjonariusza, o którym mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. Prawo do zasiłku przysługuje również bezrobotnym zwolnionym z zasadniczej służby wojskowej lub okresowej służby wojskowej, jeżeli okres jej odbywania wynosił co najmniej 240 dni i przypadał w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy.
Tak, prawo do zasiłku będzie Ci przysługiwać od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli nie ma dla Ciebie propozycji odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych oraz  jeżeli w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania łącznie przez okres co najmniej 365 dni między innymi świadczyłeś usługi na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo współpracowałeś przy wykonywaniu tych umów, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę w przeliczeniu na okres pełnego miesiąca.
Tak,  prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli nie ma dla niego propozycji odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych oraz między innymi opłacał składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy. Wymóg opłacania składek nie dotyczy kobiet w wieku co najmniej 55 lat i mężczyzn w wieku co najmniej 60 lat, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę.
Tak, prawo do zasiłku będzie Ci przysługiwać od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy, jeżeli nie ma dla Ciebie propozycji odpowiedniej pracy, propozycji stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, szkolenia, prac interwencyjnych lub robót publicznych oraz  jeżeli w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień zarejestrowania łącznie przez okres co najmniej 365 dni między innymi pobierałeś rentę z tytułu niezdolności do pracy lub służby,  rentę szkoleniową.
Okresy pobierania zasiłku wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych oraz okresów składkowych w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Wysokość zasiłku dla bezrobotnych określona jest kwotowo i ma charakter degresywny tzn. ulega zmniejszeniu po 90 dniach. Wysokość zasiłku zależy od stażu pracy osoby bezrobotnej, tzw. okresu uprawniającego do zasiłku i kształtuje się następująco:
  • do 5 lat stażu pracy – 80% kwoty zasiłku,
  • powyżej 5 lat do 20 lat stażu pracy – 100% kwoty zasiłku.
  • powyżej 20 lat stażu pracy – 120% kwoty zasiłku.
Do 365 dni uprawniających do zasiłku zaliczane są okresy:
  1. zasadniczej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego, służby przygotowawczej, służby kandydackiej, kontraktowej zawodowej służby wojskowej, ćwiczeń wojskowych, okresowej służby wojskowej, terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie lub służby wojskowej pełnionej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej i służby zastępczej, a także służby w charakterze funkcjonariusza, o którym mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin;
  2. urlopu wychowawczego udzielonego na podstawie odrębnych przepisów;
  3. pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w pkt 1, renty szkoleniowej oraz okresy przypadające po ustaniu zatrudnienia, wykonywania innej pracy zarobkowej albo po  zaprzestaniu prowadzenia pozarolniczej działalności, okresy pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli podstawę wymiaru tych zasiłków i świadczenia, z uwzględnieniem kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę;
  4. niewymienione powyżej, okresy, za które były opłacane składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy, jeżeli podstawę wymiaru składek stanowiła kwota wynosząca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę;
  5. za które przyznano odszkodowanie z tytułu niezgodnego z przepisami rozwiązania przez pracodawcę stosunku pracy lub stosunku służbowego, oraz okres, za który wypłacono pracownikowi odszkodowanie z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę;
  6. świadczenia usług na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;
  7. pobierania renty rodzinnej, w przypadku gdy nastąpił zbieg prawa do tej renty z prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy i wybrano pobieranie renty rodzinnej;
  8. sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem przez osoby, o których mowa w art. 6a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych;
  9. pobierania świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, lub zasiłku dla opiekuna na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, jeżeli utrata prawa do nich była spowodowana śmiercią osoby, nad którą opieka była sprawowana; 
  10. zasadniczej służby wojskowej lub okresowej służby wojskowej, jeżeli okres jej odbywania wynosił co najmniej 240 dni i przypadł w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy.
Ustawa nie przewiduje dodatkowych świadczeń pieniężnych wypłacanych osobom bezrobotnym będącym w ciąży.
W razie urodzenia dziecka przez kobietę pobierającą zasiłek lub w ciągu miesiąca po jego zakończeniu, okres zasiłku ulega przedłużeniu o czas, przez który przysługiwałby jej, zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłek macierzyński.
Po przyjeździe do Polski osoba zainteresowana powinna w pierwszej kolejności zarejestrować się jako osoba bezrobotna w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla jej miejsca zameldowania lub czasowego pobytu. Następnie powinna złożyć wszelkie wymagane dokumenty, w tym także dokumenty poświadczające jej pracę za granicą w wojewódzkim urzędzie pracy właściwym dla jej miejsca zamieszkania. Może także złożyć ww. dokumenty w powiatowym urzędzie pracy, który przekaże je zgodnie z właściwością do wojewódzkiego urzędu pracy.
Zasiłek uzupełniający tj. stanowiący kontynuację nabytego prawa do zasiłku będzie przysługiwał, jeżeli:
  1. utracisz status osoby bezrobotnej na okres krótszy niż 365 dni z powodu:
    1. podjęcia zatrudnienia,
    2. podjęcia innej pracy zarobkowej,
    3. podjęcia pozarolniczej działalności,
    4. uzyskiwania przychodu w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie
  2. oraz zarejestrujesz się we właściwym powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna w okresie 14 dni od dnia:
    1. ustania zatrudnienia,
    2. zaprzestania wykonywania innej pracy zarobkowej,
    3. zaprzestania prowadzenia pozarolniczej działalności,
    4. zaprzestania pobierania po ustaniu zatrudnienia, zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego,
    5. zaprzestania osiągania przychodu przekraczającego połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie.
Nabędziesz prawo do zasiłku uzupełniającego na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą statusu osoby bezrobotnej oraz o okresy, o które zasiłek ulega skróceniu.

Jeżeli utracisz status osoby bezrobotnej na okres nie dłuższy niż 365 dni, a w dniu kolejnej rejestracji spełnisz warunki do uzyskania prawa do zasiłku, uzyskasz prawo do zasiłku uzupełniającego na okres pomniejszony o poprzedni okres pobierania zasiłku.
Zasiłek dla bezrobotnych wypłacany jest w terminach ustalonych przez powiatowy urząd pracy, nie później niż w ciągu 14 dni od dnia upływu okresu, za który świadczenie jest wypłacane.
Prawo do ubezpieczenia zdrowotnego przysługuje zarejestrowanym osobom bezrobotnym. Osobom tym przysługuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Osoby bezrobotne objęte ubezpieczeniem zdrowotnym mogą zgłaszać do ubezpieczenia członków rodziny, na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
TAK. Zgodnie polskim ustawodawstwem  prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje bezrobotnemu, który w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji w powiatowym urzędzie pracy był zatrudniony lub ubezpieczony łącznie przez co najmniej 365 dni. W myśl unijnych przepisów o koordynacji  bezrobotny ubiegający się o świadczenia z tytułu bezrobocia ma prawo do uwzględnienia, w koniecznym zakresie, okresów pracy spełnionych w innym państwie członkowskim. Należy jednak podkreślić, że uwzględnienie okresów ubezpieczenia spełnionych w Niemczech może nastąpić wyłącznie pod warunkiem spełnienia przez bezrobotnego ostatniego okresu ubezpieczenia na terytorium Polski, tj. państwa, w którym ubiega się on o zasiłek. Jak wynika z powyższego pytania, osoba bezrobotna spełniła ostatni okres pracy na terytorium Polski. Jest on jednak niewystarczający do przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych na podstawie polskich przepisów. Konieczne będzie zaliczenie okresu pracy w Niemczech do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych w Polsce.
Osoba bezrobotna po dokonaniu rejestracji w powiatowym urzędzie pracy, powinna złożyć dokumenty od niemieckiego pracodawcy w celu uzyskania przez  polską instytucje właściwą (właściwy dla miejsca zamieszkania osoby bezrobotnej wojewódzki urząd pracy) urzędowego dokumentu potwierdzającego okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek osoby bezrobotnej na terytorium Niemiec. Należy także podkreślić, że osoba bezrobotna może także sama uzyskać urzędowy dokument U1 w niemieckiej instytucji właściwej i złożyć go w polskiej instytucji właściwej. Jest to jednak jej prawo, a nie obowiązek. Wojewódzki urząd pracy po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego i zsumowaniu okresów pracy w Niemczech i Polsce wyda decyzję w kwestii przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych, na zasadach koordynacji.

Przykład:
Pan Nowak pracował ostatnio w Polsce przez 6 miesięcy – od 1 stycznia 2013 r. do 30 czerwca 2013 r. W okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 grudnia 2012 r. Pan Nowak pracował w Czechach. 2 lipca 2013 r. zarejestrował się w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Polskie przepisy jako warunek nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych przewidują „przepracowanie" co najmniej 365 dni w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji jako osoba bezrobotna. W związku z faktem, że jego ostatni okres pracy w Polsce wynosi tylko 6 miesięcy nie spełnia on warunku wynikającego z polskich przepisów. Konieczne zatem będzie zsumowanie okresów jego pracy w Czechach i w Polsce w celu przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Należy także dodać, że sumowanie okresów pracy najemnej lub pracy na własny rachunek, zgodnie z unijnymi przepisami o koordynacji, stosuje się tylko w niezbędnym zakresie. Oznacza to, że jeśli okres zatrudnienia w państwie, w którym bezrobotny ubiega się o zasiłek dla bezrobotnych jest wystarczający do przyznania tego prawa, wówczas nie sumuje się okresów pracy spełnionych za granicą. 

Przykład:
Pan Kowalski pracował w Polsce od początku 2009 r. do końca 2012 r. 1 stycznia 2013 r. podjął pracę w Holandii i utracił ją po trzech miesiącach. 3 kwietnia 2013 r. zarejestrował się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny. Polskie przepisy jako warunek nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych przewidują „przepracowanie" co najmniej 365 dni w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji jako osoba bezrobotna. Pan Kowalski w ciągu 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji w powiatowym urzędzie pracy, spełnił na terytorium Polski ponad 365 dni, a zatem jego okres pracy w Holandii nie ma znaczenia dla przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych wynosi:
  • 180 dni – jeśli mieszkasz w okresie pobierania zasiłku na obszarze powiatu, którego stopa bezrobocia w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku nie przekraczała 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju;
  • 365 dni – jeśli:
    • mieszkasz w okresie pobierania zasiłku na obszarze powiatu, którego stopa bezrobocia w dniu 30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku przekraczała 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju,
    • masz powyżej 50 roku życia oraz jednocześnie posiadasz co najmniej 20-letni okres uprawniający do zasiłku,
    • masz na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat, a Twój małżonek jest także osobą bezrobotną i utraci prawo do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania po dniu nabycia prawa do zasiłku przez Ciebie,
    • samotnie wychowujesz co najmniej jedno dziecko w wieku do 15 lat.
Okres pobierania zasiłku ulega:
  1. skróceniu o okres zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych, robót publicznych oraz o okres odbywania stażu, szkolenia lub przygotowania zawodowego dorosłych przypadających na okres, w którym przysługiwałby zasiłek, oraz o okresy nieprzysługiwania zasiłku, o którym mowa w art. 75 ust. 1-3,
  2. przedłużeniu o czas przez, który przysługiwałby kobiecie z prawem do zasiłku zasiłek macierzyński w przypadku urodzenia dziecka w okresie jego pobierania lub w ciągu miesiąca po jego zakończeniu.
Okres pobierania zasiłku nie ulega zmianie, jeśli w okresie posiadania prawa do zasiłku zmienisz miejsce zamieszkania i będzie to skutkowało zmianą właściwości powiatowego urzędu pracy, jednak wcześniej masz obowiązek powiadomić o tym fakcie urząd pracy, w którym jesteś zarejestrowany a następnie w terminie 14 dni od zmiany miejsca zameldowania stawić się w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla nowego miejsca zamieszkania.
Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy po spełnieniu warunków określonych w art. 71 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. 

Dodatkowo wpływ na datę nabycia prawa do zasiłku ma:
  • odmowa bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, wykonywania prac interwencyjnych, robót publicznych, poddania się badaniom lekarskim lub psychologicznym, mającym na celu ustalenie zdolności do pracy lub udziału w innej formie pomocy określonej w ustawie;
  • niepodjęcie po skierowaniu szkolenia, przygotowania zawodowego dorosłych, stażu, wykonywania prac, o których mowa w art. 73a lub innej formy pomocy określonej w ustawie;
  • tryb rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego (np. porozumienie stron, wypowiedzenie pracownika, zwolnienie dyscyplinarne);
  • otrzymanie przewidzianego w odrębnych przepisach świadczenia w postaci jednorazowego ekwiwalentu pieniężnego za urlop górniczy, jednorazowej odprawy socjalnej,  zasiłkowej, pieniężnej po zasiłku socjalnym, jednorazowej odprawy warunkowej lub odprawy pieniężnej bezwarunkowej;
  • otrzymanie odszkodowania za skrócony okres wypowiedzenia umowy o pracę; 
  • odbywanie odpłatnej praktyki absolwenckiej i otrzymywanie  z tego tytułu miesięcznie świadczenia pieniężnego w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę;
  • posiadanie zgłoszonego do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej; rozwiązanie stosunku pracy zawartego na podstawie skierowania przez urząd pracy do pracodawcy otrzymującego w ramach tego skierowania grant, świadczenie aktywizacyjne albo dofinansowanie wynagrodzenia przed upływem obowiązujących okresów.
Zarejestrowany w polskich służbach zatrudnienia (powiatowym urzędzie pracy) bezrobotny, który pracował ostatnio w innym państwie członkowskim (w tym przypadku Szwecji), powinien złożyć w polskiej instytucji właściwej – wojewódzkim urzędzie pracy – wszelkie posiadane dokumenty potwierdzające jego pracę za granicą. Oznacza to, że przed wyjazdem ze Szwecji koniecznie musi uzyskać od swojego pracodawcy bądź pracodawców dokumenty świadczące o jego okresach pracy, np. świadectwa pracy, odcinki wypłat, dokumenty podatkowe, itp. W myśl unijnych przepisów o koordynacji  - polska instytucja właściwa, tj. instytucja dokonująca sumowania okresów, ma obowiązek skontaktować się z instytucjami państw, w których bezrobotny również pracował, w celu ustalenia wszystkich okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek spełnionych w tych państwach. Zagraniczna instytucja właściwa na podstawie dokumentów dostarczonych przez bezrobotnego i przesłanych przez polską instytucję właściwą wystawi urzędowy dokument SED  z serii U, w którym potwierdzi okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek. Niemniej, zgodnie z przepisami unijnymi , bezrobotny może sam zwrócić się do szwedzkiej instytucji właściwej z wnioskiem o wydanie dokumentu potwierdzającego okresy pracy spełnione przez niego w tym państwie – tzw. dokumentu U1. Jeśli jednak osoba bezrobotna, przed wyjazdem z państwa ostatniej pracy nie uzyska ww. dokumentu U1, zrobi to wojewódzki urząd pracy. Obowiązkiem bezrobotnego jest jednak złożenie w wojewódzkim urzędzie pracy wszelkich posiadanych dokumentów potwierdzających jego pracę za granicą. Po otrzymaniu tych dokumentów wojewódzki urząd pracy zwróci się do zagranicznej instytucji właściwej z prośbą o oficjalne potwierdzenie na odpowiednim dokumencie urzędowym (dokumencie SED) spełnionych w tym państwie okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek. 
Jak wyjaśniono w odpowiedzi powyżej, okres pracy za granicą może być, co do zasady, zaliczony do uprawnień do zasiłku w Polsce jedynie w sytuacji, gdy bezrobotny ostatni okres ubezpieczenia z tytułu zatrudnienia spełnił w Polsce. Istnieje jednak wyjątek od tej zasady, który pozwala uwzględnić ostatni okres ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek w innym państwie członkowskim i na jego podstawie przyznać prawo do zasiłku dla bezrobotnych w Polsce. Zgodnie z unijnymi przepisami o koordynacji, powyższy wyjątek może być stosowany do pewnych kategorii pracowników, którzy utrzymują bliskie związki z krajem swego pochodzenia, np.: do pracowników sezonowych lub pracowników transportu międzynarodowego. Biorąc pod uwagę, że osoba zainteresowana wyjeżdżała do Holandii tylko na okres prac sezonowych, po czym wracała do Polski, do swojej rodziny, można przypuszczać, że zostanie objęta wyjątkiem wynikającym z unijnych przepisów o koordynacji  i wojewódzki urząd pracy zaliczy jej okres pracy w Holandii do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych w Polsce. Należy jednak dodać, że aby uzyskać prawo do zasiłku dla bezrobotnych na zasadach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, bezrobotny musi spełnić wymogi określone również w polskim ustawodawstwie. W związku z powyższym osoba zainteresowana otrzyma zasiłek dla bezrobotnych w Polsce pod warunkiem udokumentowania okresu 365 dni ubezpieczenia z tytułu zatrudnienia liczonych w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień jej rejestracji w powiatowym urzędzie pracy. Do okresu tego zaliczone zostaną okresy ubezpieczenia z tytułu zatrudnienia w Holandii oraz ewentualne okresy zatrudnienia w Polsce w wymaganym okresie.
Zgodnie z unijnymi przepisami o koordynacji osoba bezrobotna podlega ustawodawstwu państwa członkowskiego, w którym była ostatnio ubezpieczona z tytułu wykonywania pracy najemnej lub pracy na własny rachunek. Oznacza to, że jeśli ostatni okres pracy został spełniony w Niemczech, osoba taka powinna się zarejestrować w niemieckich służbach zatrudnienia (niemieckim urzędzie pracy) i tam złożyć wniosek o przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych, na podstawie niemieckiego ustawodawstwa. 
Pracownik przygraniczny to osoba pracująca na terytorium jednego państwa i zamieszkująca na terytorium innego państwa, do którego powraca każdego dnia lub przynajmniej raz w tygodniu. Osoba taka podlega ustawodawstwu państwa zamieszkania i w tym państwie powinna się ubiegać o przyznanie prawa do zasiłku dla bezrobotnych z zaliczeniem okresów pracy spełnionych za granicą. Oznacza to, że osoba pracująca w Czechach, która mieszka w Polsce, po zakończonej pracy powinna zarejestrować się jako osoba bezrobotna we właściwym miejscowo powiatowym urzędzie pracy i złożyć odpowiednie dokumenty w wojewódzkim urzędzie pracy w celu ustalenia uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych.

Przykład:
Pani Pawlak zamieszkiwała i pracowała w Słubicach w Polsce do końca 2011 r. 1 lutego 2012 r. podjęła pracę we Frankfurcie nad Odrą w Niemczech, przy czym wciąż zamieszkiwała w Słubicach i codziennie dojeżdżała do pracy. Pani Pawlak utraciła pracę w Niemczech w sierpniu 2013 r. W tym przypadku Pani Pawlak, jako pracownik przygraniczny, może ubiegać się o zasiłek dla bezrobotnych wyłącznie w Polsce, a więc powinna jak najszybciej zarejestrować się jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w Słubicach.
Sposób rozwiązania umowy o pracę ma wypływ na nabycie prawa do zasiłku.
Osoba, która w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem we właściwym  powiatowym urzędzie pracy rozwiązała stosunek pracy lub stosunek służbowy za wypowiedzeniem albo na mocy porozumienia stron, nabędzie prawo do zasiłku po okresie 90 dni od dnia zarejestrowania się we właściwym  powiatowym urzędzie pracy i okres pobierania zasiłku ulegnie skróceniu o 90 dni.

Wyjątek stanowi przypadek, gdy porozumienie stron nastąpiło z powodu upadłości, likwidacji pracodawcy lub zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn dotyczących zakładu pracy albo rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego za wypowiedzeniem lub na mocy porozumienia stron nastąpiło z powodu zmiany miejsca zamieszkania lub pracownik rozwiązał umowę o pracę w trybie art. 55 § 11 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
Сторінка 1 із 2
— 25 Предметів на сторінці
Показується результатів: 1 - 25 із 28.